นิทานเรื่อง ห่านกับไข่ทองคำ

กาลครั้งหนึ่งชาวนาผู้ยากจนซื้อห่านมาหนึ่งตัว  เขาเลี้ยงห่านไว้เพื่อเก็บไข่ไว้กิน 

วันหนึ่ง ชาวนาเข้าไปเก็บไข่เหมือนเช่นทุก ๆ วัน

เขาก็พบว่าไข่ที่อยู่ในรังห่านนั้นเป็นไข่ที่เป็นทองคำแท้ ๆ 

ชาวนาจึงนำไข่ทองคำไปขายให้กับช่างทอง เขาได้เงินมาเป็นจำำนวนมาก

จึงทำให้ชาวนาคนนี้มีฐานะดีขึ้น จากที่เคยยากจนก็ร่ำรวยขึ้นอย่างมาก

ในทุก ๆ เช้า ชาวนาคนนี้จะเก็บไข่ทองทำเพื่อนำไปขาย โดยในแต่ละวันห่านจะออกไข่ทองคำ

เพียงวันละฟองเท่านั้น

อยู่มาวันหนึ่ง ชาวนาจึงเกิดความคิดขึ้นว่า...

"ถ้าเราผ่าท้องห่านก็จะได้ไข่ทองคำทั้งหมดที่มีอยู่เป็นจำนวนมาก โดยที่เราไม่ต้อง

มารอเก็บทุก ๆ เช้าวันละฟองอย่างนี้"

เมื่อเขาคิดได้ดังนั้น เขาจึงตรงเข้าไปฆ่าห่านตัวโปรดทันที แล้วเขาก็ได้ผ่าท้องห่านเพื่อเอาไข่ทองคำ

เมื่อเขาลงมือผ่าท้องห่านเรียบร้อยแล้ว ก็ไม่พบไข่ทองคำอย่างที่เขาคิดเอาไว้ เขาต้องเสียใจมาก

เพราะในท้องของห่านไม่มีไข่ทองคำเลยสักฟองเดียว

สุดท้ายชาวนาผู้ที่เคยร่ำรวยจากการขายไข่ทองคำ ก็ต้องกลับมาเป็นชาวนาจน ๆ เหมือนเดิม 

เพราะความโลภมากของตัวเขาเอง...

"นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า โลภมาก ลาภหาย"

จัดทำโดย

นางสาวรุ่งอรุณ  วงศ์สงคราม  ห้อง  4 เลขที่  15  ID  553011510748

นายอนุวัฒน์  ตะวังทัน  ห้อง  4  เลขที่  17  ID  553011510763

สาขาสังคมศึกษา  ชั้นปีที่  3